Społecznicy często wcielają się w role uczących, gdy prowadzą prelekcje czy warsztaty lub w rolę osób nauczanych. Psychologowie od dawna zgłębiają procesy uczenia, starając się rozpoznawać mechanizmy skutecznego zdobywania wiedzy i umiejętności. Dzięki wiedzy na temat stylów uczenia możemy przewidywać, jaki styl zdobywania wiedzy reprezentują poszczególne jednostki i jak sprawić, by ułatwić im proces uczenia się.  

Trzy style uczenia się  

Podstawowym rozróżnieniem dotyczącym stylów uczenia się jest podział na wzrokowców, słuchowców i tzw. kinestetyków („czuciowców”). Każdy z nas reprezentuje wszystkie trzy style, zwykle z przewagą jednego dominującego. Dla większości ludzi - około 60% ludzi - dominującym kanałem przetwarzania informacji jest wzrok.   Po co społecznikowi wiedza na temat stylów uczenia się? Jest ona ogromną pomocą przy projektowaniu warsztatów czy szkoleń, ale także gier i zabaw dla dzieci, co często bywa zadaniem osoby zaangażowanej społecznie. Znając styl uczenia się, reprezentowany przez osoby z danej grupy, łatwiej jest nam przygotować takie formy aktywności, które umożliwią im skuteczne zdobywanie wiedzy i doświadczeń.  

Czym charakteryzują się poszczególne style?  

1. Wzrokowcy - zapamiętują informacje przede wszystkim poprzez kanał wzrokowy. Lubię mieć kontakt wzrokowy z mówcą, dlatego podczas szkolenia czy warsztatu warto wybierać takie ustawienia sali, które ten kontakt umożliwiają (np. w podkowę). Dobrze zapamiętują elementy graficzne, nie lubi chaosu wizualnego. Z tego powodu przestrzeń, w której się uczy powinna być uporządkowana. Wzrokowcy są często estetami, przywiązują wagę do starannego wystroju pomieszczeń.  

2. Słuchowcy - uczenie się nowych informacji najłatwiej przychodzi im poprzez kanał słuchowy. Najlepiej uczą się, czytając na głos. Gdy się uczą lubią mieć wokół siebie ciszę, bądź odwrotnie - muzykę w tle. Aby skutecznie się uczyć, nie jest dla nich tak istotny kontakt wzrokowy z mówcą, ale jest wyraźne słyszenie.  

3. Kinestetyk - osoby, które reprezentują ten styl uczą się poprzez zmysł dotyku i bycie w ruchu, ale także przez doświadczanie emocji podczas procesu uczenia się. W szkole kinestetycy często byli postrzegani jako niegrzeczne dzieci, które nie mogły wysiedzieć w ławkach. Było to związane z ich potrzebą doświadczania i eksperymentowania. Kinestetycy dobrze zapamiętują działania i ruchy ciała. Przestrzeń i środowisko, w którym się uczą powinna być przyjazna zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie.    

Jakie metody nauki ułatwiają zapamiętywanie reprezentantom poszczególnych stylów?  

Z krótkich opisów poszczególnych stylów uczenia się można wywieść wnioski odnośnie bardzo konkretnych metod, które sprzyjają zapamiętywaniu u reprezentantów poszczególnych stylów.  

1. Wzrokowcy w procesie uczenia się powinni zwracać szczególną uwagę na materiały graficzne. Mapy myśli, podkreślanie ważniejszych treści kolorowymi zakreślaczami, robienie notatek i fiszek, najlepiej wykorzystujących rysunki czy wizualizacje to doskonałe narzędzia uczenia się wzrokowców.  

2. Słuchowcom podczas uczenia się należy dostarczać jak najwięcej bodźców słuchowych. Dobrym pomysłem jest omawianie poszczególnych elementów widocznych na slajdach czy mapach myśli. Atmosferze uczenia się słuchowców sprzyjają także dyskusje czy burze mózgów. Będąc słuchowcem, warto przetestować, czy optymalne warunki uczenia się mają w ciszy czy przy muzyce.  

3. Kinestetycy do nauki potrzebują doświadczania, dlatego pomocne dla nich będą wszelkiego typu eksperymenty, działania twórcze, zabawy w ruchu. Kinestetycy są praktykami - lubią, gdy zdobywana wiedza w sposób konkretny odnosi się do praktyki. Operowanie przykładami, case studies, odnoszenie się do ich doświadczeń z pewnością przyczyni się do lepszego rozumienia omawianych zjawisk.