1. Poznaj nie tylko samego siebie
Zanim rzucisz się w wir organizowania pomocy - poznaj ich problemy i potrzeby. Dla przykładu, jakkolwiek romantyczna jest wizja nakłonienia setek osób z terenów najuboższych do częstszego korzystania z oferty np. teatrów, być może prawdziwym problemem nie jest ich brak chęci, a głowa zajęta zdobywaniem dostępu do bieżącej wody, złe warunki mieszkaniowe i brak kadry nauczycielskiej w szkole oddalonej o kilka kilometrów. Nie startuj z pozycji osoby wiedzącej, szczególnie jeśli sam(-a) nie znajdujesz się w takiej sytuacji. A nawet jeśli - sprawdź, czy inni czują i myślą podobnie. Słuchaj uważnie, nie zakładając, że wszystko już wiesz. Z takiego zanurzenia w cudze troski potrafią często wykluć się najlepsze inicjatywy!
Zdjęcie: CC0 Public Domain
2. Poszukaj wewnętrznej motywacji
Praca społeczna jest trudna, żmudna i bywa, że nie spotyka się z natychmiastową wdzięcznością ze strony podopiecznych. Poszukaj więc takiej motywacji w sobie, która nie będzie oparta na poklepywaniu po ramieniu za dobrze wykonaną pracę, czy na publikacjach w mediach z Tobą w roli ratującego świat. To pomoże uniknąć szybkiego wypalenia, jeśli tych sukcesów nie będzie widać w krótkim czasie.
3. Wychowaj następcę
Zgodnie z harcerską zasadą, w działalności społecznej postaraj się wychować minimum jednego następcę, który wesprze Cię i w przyszłości będzie potrafił(-a) Cię zastąpić w Twoich działaniach. Dziel się wiedzą i ucz, jak najlepiej działać, a będzie Was coraz więcej i Wasze działania będą skuteczniejsze. Wiele osób zwyczajnie nie wie, od czego zacząć. Pokaż im, jak można dołączyć do Twojego zespołu i jak można małymi kroczkami czynić dobro.
4. Zaprzyjaźnij się z mediami społecznościowymi
Jeśli jeszcze nie masz kont na najpopularniejszych serwisach społecznościowych, czas to nadrobić. Nie tylko po to, żeby zdawać w nich relację ze swoich działań i zapraszać do nowych inicjatyw - to też doskonałe narzędzia networkingowe, dzięki którym zaciekawisz swoimi działaniami kolejne osoby, poprosisz o pomoc i wsparcie w trudniejszych akcjach, wypromujesz wspierające Was firmy i instytucje (na pewno będą wtedy przychylniejsze do rozszerzenia zakresu pomocy). To również często najoptymalniejsze i najtańsze sposoby na współpracę w ramach samego NGO (zamknięte grupy na Facebooku, czy dysk wspólny Google, który pozwala wszystkimi mieć dostęp do tych samych zasobów - tj. grafiki, logo, podsumowania ustaleń ze spotkań, czy też zdjęcia z ostatnich akcji).
5. Zbuduj wiarygodność
Dla wielu społeczników najważniejsze jest serce, które motywuje ich do działania. Nie zawsze jednak łatwo jest przekonać innych do wspólnego działania czy wzbudzić zaufanie tylko przy pomocy gorących haseł. Na każdym etapie warto też prowadzić zapiski, ile osób skorzystało z pomocy, jak też do ilu docieracie z ważnymi informacjami. Takie statystyki nie tylko pomogą w informowaniu o skuteczności Waszych działań, ale i będą mocnym argumentem podczas rozmów z firmami i instytucjami, które są w stanie wesprzeć to, co robicie.
6. Szukaj wzorców
O wpływie poetyckim T.S. Eliot napisał, że “zły poeta naśladuje, dobry - kradnie” - i w dodatku nie ma w tym nic złego! W biznesie od dawna funkcjonuje pojęcie tzw. benchmarkingu - czyli porównywaniu praktyk własnych z tymi uznawanymi za najlepsze w danej dziedzinie. Wynik takiego porównania służy następnie jako podstawa do doskonalenia własnych działań. Społecznik powinien być na bieżąco z tym, co robią inni - i to nie tylko w dziedzinie, z którą sam ma kontakt. Inspiracja może przyjść z dowolnego źródła - od edukatorów, pedagogów, pionierów medycyny, czy też nowych technologii. Ważne, żeby w błędach czy sukcesach innych przejrzeć się jak w lustrze i wyciągnąć wnioski, co i jak jeszcze możemy zrobić lub czego unikać.
7. Dziel się i mnóż
Nie ma lepszego sposobu na doskonalenie się w danej dziedzinie niż uczenie innych. Jeśli więc chcesz osiągnąć poziom mistrzowski, chłoń wiedzę i dziel się nią z pozostałymi członkami Waszego zespołu, czy też osobami, które zastanawiają się nad przyłączeniem się do akcji lub jej wspieraniem. Do tego mogą służyć zarówno wydawnictwa (ulotki, broszury, e-booki) dotykające dziedzin, o które chodzi, jak i komunikaty w mediach społecznościowych, szczególnie zilustrowane grafikami, czy filmami. To ważne szczeŋólnie dla osób, które szukają pomocy przy pierwszym zetknięciu się z problemem (np. rodziców dzieci dotkniętych rzadkim schorzeniem, czy też małżonków osób z chorobami psychicznymi). Wiedza jak się zachować i skąd czerpać informacje o możliwym wsparciu potrafi w takim momencie dać więcej niż pomoc finansowa czy rzeczowa.
Zdjęcie: CC0 Public Domain
8.Współpracuj z dziennikarzami
Media lubią NGO - a wynika to nie tylko z ich altruistycznych postaw i chęci przekazywania informacji społeczeństwu o możliwym wsparciu, ale też z obawy przed oskarżeniami o kryptoreklamę w przypadku publikowania treści o produktach lub działaniach firm komercyjnych. Warto o tym pamiętać, szczególnie gdy idziemy rozmawiać o wsparciu naszych akcji przez przedsiębiorców - często nasza akcja będzie jedynym sposobem na to, żeby było o nich głośno w mediach. Pamiętajmy jednak o profesjonalnym przygotowaniu materiałów dla dziennikarzy, przesłaniu zdjęć czy grafik związanych z akcją oraz zapraszaniu na wydarzenia z odpowiednim wyprzedzeniem. Z czasem warto też nawiązać bezpośrednie relacje z dziennikarzami, którzy podejmują nasze tematy i kontaktować się z nimi w pierwszej kolejności.
9. Bądź ekspertem
Coraz częściej firmy decydują się również na współpracę z NGO ze względu m.in. na podejście projektowe (design thinking), które zakłada ko-kreację produktów i usług razem z najważniejszymi interesariuszami, do których np. w branży medycznej czy edukacyjnej często najlepszy dostęp mają właśnie społecznicy. To oni mogą być zarówno źródłem wiedzy o problemach, jak i cennym członkiem zespołu projektowego pracującego nad hipotezą czy prototypem rozwiązania oraz ułatwić kontakt z osobami, które mogą przetestować i ocenić dane rozwiązanie. Daj się łatwo znaleźć, a być może to właśnie Ty dołączysz do zespołu tworzącego rozwiązanie, który może ułatwić życie Waszym podopiecznym!
10.Zbieraj drużynę - gdziekolwiek jesteś
Rzadko występuje taka sytuacja, że musisz walczyć o sprawę całkiem w pojedynkę. Poszukaj, kto jeszcze zajmuje się daną tematyką - oprócz jednostek samorządowych, czy innych NGO rozejrzyj się również wśród szkół, instytucji otoczenia biznesu, czy też przedsiębiorstw, którymi zarządzają lokalni patrioci. Poznaj ich potrzeby i rozmawiaj z nimi, jak można je zrealizować, przy okazji robiąc coś dobrego dla potrzebujących. Każda nowa informacja, czy nowo poznana osoba może być cennym dodatkiem do obecnego stanu wiedzy, czy zakresu Twojego działania. Rozmawiaj też z każdym bardziej aktywnym członkiem społeczności lokalnej, szczególnie o tym, kim jesteście oraz co teraz i potencjalnie w przyszłości możecie dla siebie nawzajem zrobić. Będziesz zaskoczony(-a), jak wiele mają do zaoferowania ludzie, których byś o to nigdy nie podejrzewał(-a). Najlepiej takie relacje nawiązywać na zapas i pielęgnować je, zanim będziemy ich tak naprawdę potrzebować. Zatem - wychodź do ludzi i rozmawiaj, rozmawiaj, rozmawiaj!
Zdjęcie: CC0 Public Domain
